Een kijkje achter de schermen bij de O2 door eindredacteur Anita Betten-NVFL
Als (eind)redacteur van de O2 is het bijzonder om een magazine te maken zonder dat we ons publiek persoonlijk kunnen zien of horen, waardoor directe feedback op het tastbare eindproduct uitblijft.
We hopen als redactie van zes personen elke editie een interessant en relevant vakblad te maken, en daarvoor zetten we ons tot het uiterste in. Het ledenonderzoek, uitgezet door het bestuur van de NVFL, was voor ons een mooie bevestiging. De O2 scoort gemiddeld een 7,3 en wordt veel gelezen.
Maar hoe komt de O2 eigenlijk tot stand? Elke editie bevat 36 pagina’s met vaste en variabele rubrieken. Samen met de redactie, waarin ik als eindredacteur het proces overzie, zoeken we telkens naar interessante thema’s voor ons vakgebied. Soms begint een idee eenvoudigweg bij een LinkedIn-post, een boek, een blog, of een wetenschappelijk artikel – alles wat raakt aan oedeem, oncologie en fysiotherapie kwalificeert.
We vergaderen over de inhoud en verdelen de taken, waarna iedereen zelfstandig werkt en tussentijds overleg met elkaar houdt. De teksten worden bij mij aangeleverd voor een gestelde deadline. Ik controleer de teksten en let op het aantal gebruikte woorden. De grootste uitdaging is om binnen het aantal afgesproken pagina’s te blijven. Probeer iets interessant maar eens ‘beknopt’ te houden!
Per editie bewaar ik alle stukken, met bijbehorende foto’s, afbeeldingen en figuren, per rubriek in een map. En wanneer alle kopij binnen is, ga ik puzzelen totdat ieder artikel een mooie en vooral passende plaats heeft in de lay-out. Deze opzet gaat naar de vormgever die het vertaalt in een eerste drukproef. Deze controleer ik op fouten, waarna we een tweede drukproef verdelen onder de redactie. Elk lid redigeert zijn of haar toegewezen pagina’s, let op spelling, lay-out en eventuele fouten. Alle feedback wordt verwerkt door de vormgever tot een derde proefdruk. Dan herhalen we het proces nog eens met voor iedereen een nieuwe set pagina’s, waarna ik de definitieve proefdruk tot in detail check. Wanneer alles goed is, stuurt de vormgever de definitieve versie naar de drukker, en binnen een week valt de O2 op de mat. Dit proces, van deadline tot verzending, neemt ongeveer een maand tijd in beslag.
Ik vind mijn inspiratie in het creatief en intercollegiaal samenwerken aan een tastbaar eindproduct.
Daarnaast is het leuk om te blijven leren: beter leren schrijven, vormgeven, en de essentie uit een stuk halen. Het werk geeft een vakinhoudelijke verdieping en we creëren als team iets blijvends – een product waarin we ons vak weerspiegeld zien en waar we als collega’s en vakgenoten echt trots op mogen zijn.
Het laatste nieuws
Oproep aan leden NVFL
